De kraai imiteert een roofvogel. De kat worstelt met onzekerheid. Honden zijn jaloers. En koeien spreken met emotie. Ooit was het heel gewoon dat we dat wisten. Maar in de loop van de eeuwen zijn we de verbinding met andere dieren en het dier in onszelf kwijtgeraakt. In de theologie werd de slang de duivel, de bok werd verbannen naar de woestijn. En ook in de filosofie werden dieren lange tijd als ondergeschikt aan mensen gezien. Maar is dat wel terecht? En hoe is die kloof er gekomen?
Op deze interactieve avond maken we een reis door de natuurlijke wereld om ons heen. Van het oerwoud tot de savanne en van bergtoppen tot de diepe oceaan. We leren over gedrag, emoties en gedachten. En liefde, trouw en ontrouw in het dierenrijk. Zo leren we niet alleen het dier in onszelf beter kennen, maar komt ook de relatie met andere menselijke en niet-menselijke dieren een stuk dichterbij. Want ook al spreken we over thuis, werk of onze familie, eigenlijk leven we gewoon in eendichtbevolkte jungle. En hoewel de natuur is verworden tot een plaats om te bezoeken, is het nog steeds ons thuis.
Spreker: Marloes van de Goor is directeur van het International Institute for Animal Ethics, mediator in zakelijke geschillen, familie- en strafzaken en voorzitter van het interkerkelijke Kerk & Dier. Ze deed onderzoek naar dieren, religie en inheemse stammen in o.a. de Arctische gebieden, Azië en Zuid-Amerika en spreekt internationaal over onze verbinding met andere menselijke en niet-menselijke dieren en de natuur.
Om 21.30 sluiten we het gesprek af en borrelen we nog even na.